*Αποσπάσματα από το βιβλίο του ΟΥΙΛΙ ΠΑΖΙΝΙ, Μάθε ν' αγαπάς τον σύντροφο σου - Τα Προβλήματα και η Αντιμετώπιση τους στις Σχέσεις των Ζευγαριών, Εκδόσεις Οδυσσέας
«... Δεν υπάρχει τίποτα περισσότερο αμφιλεγόμενο από τον όρο οικειότητα. Για κάποιους είναι η καθημερινότητα, το μοίρασμα των απλών πραγμάτων, μια βουτιά στον κόσμο της παιδικής ηλικίας και των ποιημάτων του Guido Gozzano. Για άλλους, οικειότητα σημαίνει προνόμιο: μια ευχαρίστηση που επιφυλάσσεται στους λίγους, ένα καταφύγιο μέσα στο οποίο θα γευτούν ξανά τις πραγματικές χαρές τις ζωής. Δοκιμάστε να ρωτήσετε τους φίλους σας τι πάει να πει οικειότητα: οι απαντήσεις τους θα σας εκπλήξουν ...»
«... Για τη συγγραφέα Paola Capriolo, ο δυσκολότερος στόχος είναι ακριβώς το να φτάσει κανείς σε μια σιωπηλή οικειότητα με τον ίδιο τον εαυτό του. Η οικειότητα με τον άλλον έρχεται αργότερα, «όταν δεν νοιώθεις την ανάγκη να παρουσιάσεις τον εαυτό σου διαφορετικό απ' ότι είναι». Άλλοι πάλι θεωρούν πως μπορούν να μοιραστούν σχέσεις οικειότητας με τους άλλους μόνο μέσω της μουσικής ή μέσω των αγαπημένων έργων ζωγραφικής. Υπάρχουν μάλιστα κι αυτοί που λένε ότι το αποκορύφωμα της οικειότητας μπορεί κάποιος να το φτάσει κάνοντας περιπάτους στην παραλία, την αυγή, με τη συντροφιά του σκυλιού του ...»
«... Σε πολλές περιπτώσεις η οικειότητα θεωρείται αδυναμία. Σε άλλες, προνόμιο. Οι ερμηνευτικές παρεκκλίσεις δεν προέρχονται μόνον από τις διαφορετικές πολιτιστικές διαδρομές: η ίδια η δομή της οικειότητας ευνοεί τις παρεξηγήσεις. Πράγματι, φαίνεται ότι η οικειότητα είναι ότι και το τραγούδι των Σειρήνων για τον Οδυσσέα, ελκυστική και ταυτόχρονα επικίνδυνη. Από τη μια μεριά, γοητεύει: κανείς δεν θέλει να παραιτηθεί από σχέσεις που επιτρέπουν την εδραίωση μιας μεστής διανοητικής, συναισθηματικής και σεξουαλικής επικοινωνίας. Από την άλλη, όμως, είναι μια συναισθηματική πολυτέλεια που δεν μπορούν όλοι να την επιτρέψουν στον εαυτο τους: όπως το τραγούδι των Σειρήνων, φέρνει μαζί της τον κίνδυνο να σε καταπιεί το κύμα της συγκίνησης.
Ο Bavid H. Oslon διακρίνει τη “στενά προσωπική εμπειρία” από τη “στενά προσωπική σχέση” ...»
«... Για να μπορέσει να πραγματωθεί μια ΣΤΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ, πρέπει να συγχωνεύσει το υπάρχον με τα ατομικά φαντάσματα. Η διάρκεια είναι ο μεγάλος της εχθρός ακριβώς επειδή δεν επιτρέπει στην ψευδαίσθηση να επιζήσει της πραγματικότητας. Οι στενά προσωπικές εμπειρίες είναι πολύ εύκολη υπόθεση για όλους εκείνους που θεωρούν σημαντικό το ερωτικό ένστικτο και όχι το αντικείμενο του έρωτα. Στην πραγματικότητα είναι ερωτευμένοι με τον έρωτα, όχι με τον άλλον. Ο άλλος είναι απλώς ένας πυροκροτητής, συχνά περαστικός, ο ρόλος του οποίου είναι να κάνει το ένστικτο να εκραγεί. Το ερωτικό ένστικτο είναι πραγματικό ναρκωτικό, και ας είναι λιγότερο τοξικό από το αλκοόλ και την ηρωίνη.
Πολύ διαφορετικές είναι οι συνθήκες στις οποίες διαπιστώνεται ΣΤΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΣΧΕΣΗ. Σε αυτή την περίπτωση, η ανταλλαγή λαμβάνει χώρα σε διάφορες περιοχές και βρίσκει την πραγμάτωση της μέσα στην διάρκεια. Δεδομένου ότι πρόκειται για προνομιούχα ανταλλαγή, η σχέση είναι βασισμένη στην εμβίωση, εμπλέκει πιο οργανωμένη προφορική αλληλεπίδραση δυνάμεων και προσωπικούς κώδικες. Όπως συμβαίνει στο τένις με ζευγάρια και μεταξύ των παικτών του μπριτζ, κάποια βλέμματα ή νεύματα συνενοχής έχουν το δικό τους ιδιαίτερο νόημα στις στενά προσωπικές σχέσεις. Η διάρκεια, που στη στενά προσωπική εμπειρία οδηγεί την ψευδαίσθηση στο θάνατο, στη στενά προσωπική σχέση ευνοεί την ανάπτυξη της συντροφικότητας ...»
