«Η γη δεν ανήκει σε κανέναν, η γη δεν αγοράζεται, η γη ανήκει σε όλους.» Είναι το δόγμα των κατοίκων της Μαριναλέδα και επιμένουν πως είναι η ζωή τους. Και η ζωή γι’ αυτούς δεν είναι το χρήμα…
Η Μαριναλέδα είναι ένα χωριό με 3000 περίπου κατοίκους στο κέντρο της Ανδαλουσίας. Ο δήμαρχος της, ο Μ.Σ. Γκορντίγιο, εξελέγη για πρώτη φορά το 1979, όντας 19 χρονών, και από τότε επανεκλέγεται κάθε τετραετία για 31 χρόνια. Έχει ιδρύσει μια αξιοθαύμαστη κοινότητα, την διαφορετικότητα της οποίας είναι δύσκολο να περιγράψει κανείς.
Βασικό της στοιχείο είναι η κοινοκτημοσύνη και η αυτοδιαχείριση. Περιττά στοιχεία για την κοινωνία αυτή είναι η αστυνομία, οι παπάδες και το χρήμα. Είναι διαφορετική η σχέση των κατοίκων με κάθε μορφή εξουσίας, συμπεριλαμβανομένου και της θρησκευτικής. « Η εκκλησία είναι η αλληλεγγύη μας. Αυτή είναι η πίστη μας, αυτό ακολουθούμε εδώ.», αναφέρει κάτοικος του χωριού. Την εβδομάδα που οι άλλες πόλεις της Ισπανίας γιορτάζουν το Πάσχα, στη Μαριναλέδα γιορτάζουν την ειρήνη. Όσο για την έλλειψη αστυνομίας, δεν τη χρειάζονται καθώς δεν υπάρχει εγκληματικότητα. Και δεν υπάρχει εγκληματικότητα καθώς ικανοποιούνται οι ανάγκες όλων, αφού ο πλούτος ανήκει σε όλους.
Το κυριότερο, όμως, είναι ότι δεν υπάρχουν άνεργοι. «Εργαζόμαστε όλα αυτά τα χρόνια ώστε ο άνθρωπος να είναι το κέντρο.», αναφέρει η κ. Δημάρχου η οποία απασχολείται ως απλή εργάτρια. «Είμαστε μέσα στον καπιταλισμό αλλά προσπαθούμε να αναπτύξουμε ένα άλλο μοντέλο. Δεν ξέρω αν πρέπει να το πω σοσιαλισμό ή κομμουνισμό. Είναι ένα άλλο μοντέλο όπου ο άνθρωπος είναι ο πρωταγωνιστής και ο πλούτος είναι στη διάθεση όλων των κατοίκων. Όλοι παίρνουμε τον ίδιο μισθό, από τον διευθυντή μέχρι τον εργάτη στα χωράφια.» Η βασική τους αρχή, λοιπόν, είναι η εργασία. Και για να έχουν όλοι δουλειά, δεν κάνουν αυτοματοποίηση.
«Θέλουμε το δικό μας πείραμα να εφαρμοστεί και σε άλλα σημεία της Ανδαλουσίας και, αν είναι δυνατόν, και σε άλλα σημεία του πλανήτη.», λέει ο Γκορντίγιο. Και το ερώτημα είναι ακριβώς αυτό: μπορεί να εφαρμοστεί το ουτοπικό σύστημα αυτής της κοινότητας σε μια ρεαλιστική πραγματικότητα;
Το θέμα, όμως, είναι πως η ζωή μπορεί να είναι και αλλιώς….
