Αυτή η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για λόγους λειτουργικότητας, άνεσης και στατιστικής. Εάν κλείσετε το μήνυμα αυτό ή συνεχίσετε την περιήγησή σας, αποδέχεστε τη χρήση των cookies σε αυτή την ιστοσελίδα.
Οι πηγές των λουτρών είναι γνωστές για τις ιαματικές τους ιδιότητες από την αρχαιότητα. Φαίνεται ότι ανάβλυσαν μετά από τον καταστρεπτικό σεισμό της βόρειας Εύβοιας, το 427 π.Χ., που αναφέρουν ο Στράβων κι ο Θουκυδίδης. Η ύπαρξή τους βεβαιώνεται από διάφορα αρχαιολογικά ευρήματα, όπως μαρμάρινη πλάκα αφιερωμένη στη θεά Αφροδίτη με την επιγραφή: "Λήθην τ΄ όπισθεν ος ίθι ελεύσεται", που σημαίνει ότι «όποιος έρχεται εδώ ξεχνάει τα παλιά». Η μοναδικότητα της πηγής της Υπάτης, που αναβλύζει από κρατήρα βάθους 18 μέτρων, έγκειται στο γεγονός ότι είναι ταυτόχρονα οξυανθρακούχος και υδροθειο – χλωριονατριούχος με θερμοκρασία 33,5 C.