Σε κάθε βουνό της Ελλάδας, βρίσκεις περισσότερα είδη φυτών από ότι σε όλη την Αγγλία: το παράδειγμα του Τυμφρηστού! Συνολικά στον Τυμφρηστό έχουν καταγραφεί πάνω από 1500 είδη και υποείδη φυτών (πιο συγκεκριμένα, έχουν καταγραφεί 1202 είδη ενώ σε όλη την Αγγλία σχεδόν 1000...!).
Περισσότερα από 100 είδη και υποείδη, που εμφανίζονται στην περιοχή, προστατεύονται από διεθνείς και ελληνικές συνθήκες και νόμους. Μερικά από αυτά είναι ιδιαίτερα σπάνια όπως τα Allium phtioticum (είδος αγριοκρεμμυδιού), Anthemis cretica ssp. columnae (είδος μαργαρίτας), Centaurea princeps (είδος κενταύριας), Poa trichophylla (είδος αγρωστωδών).
Στον Τυμφρηστό εμφανίζονται και πολλά ενδημικά είδη. Συνολικά, εμφανίζονται 38 ελληνικά ενδημικά είδη και υποείδη (δηλαδή, είδη που εμφανίζονται μόνο στην Ελλάδα και πουθενά αλλού στον κόσμο!). Το ποσοστό αυτό των ενδημικών ειδών είναι ιδιαίτερα υψηλό για όλη την Ευρώπη. Από τα 38 ελληνικά ενδημικά, τα δύο (Centaurea princeps, Thymus rechingeri ssp. macrocalyx) είναι τοπικά ενδημικά του Τυμφρηστού (δηλαδή η εμφάνισή τους σε όλο τον κόσμο περιορίζεται μόνο στον Τυμφρηστό!) και προστατεύονται από διεθνείς και ελληνικές συνθήκες (σε όλη την Αγγλία υπάρχει μόλις ένα υποείδος ενδημικό!).
Αυτά τα οικοσυστήματα, όμως, που εμφανίζονται στον Τυμφρηστό με τόσο σπάνια είδη φυτών και τα οποία διατηρήθηκαν για αιώνες, σήμερα κινδυνεύουν... Σημαντικός παράγοντας, λοιπόν, για τη διατήρηση της πλούσιας χλωρίδας και βλάστησης της περιοχής είναι η σωστή διαχείριση των οικοσυστημάτων.
Για τη διατήρηση αυτών, απαιτείται η συνέχιση του καθαρισμού των δασών (μέσω των υλοτομιών και του καθαρισμού των δασών) καθώς και η συνέχιση της βόσκησης στα ψευδαλπικά λιβάδια.
Η διακοπή των παραπάνω χρήσεων θα έχει σαν αποτέλεσμα 1) την κυριαρχία συγκεκριμένων φυτικών ειδών (που είναι τα πιο ανταγωνιστικά) και την εξαφάνιση άλλων (που είναι λιγότερο ανταγωνιστικά και τώρα αντέχουν και επιβιώνουν επειδή δεν πυκνώνει το δάσος ή επειδή δεν τρώγονται από τα ζώα), 2) την αύξηση της καύσιμης ύλης που παραμένει τόσο μέσα στο δάσος, όσο και στα λιβάδια (αφού δεν υπάρχει ο άνθρωπος για να τα μεταφέρει ή τα ζώα για να τα φάνε), που φυσικά θα οδηγήσει σε πυρκαγιές.
Παράλληλα, η αύξηση της ζήτησης για αναψυχή οδηγεί σε διάνοιξη πολλών δρόμων (τα μπάζα καθώς και η αλλαγή της κοίτης μικρών ή και μεγάλων ρεμάτων στο παρελθόν έχουν οδηγήσει σε εξαφάνιση σημαντικών ενδιαιτημάτων σπάνιων ειδών ακόμα και στην Ελλάδα) και, ταυτόχρονα, η μεταφορά πολλών πολιτών στα δάση και τα ψευδαλπικά λιβάδια, που οδηγεί στην πίεση για δημιουργία χώρων αναψυχής (καταστρέφοντας το φυσικό περιβάλλον) και στην αύξηση των απορριμμάτων (είναι γνωστό πως ένα κομματάκι γυαλί μπορεί να προκαλέσει ανυπολόγιστες καταστροφές με πυρκαγιά).
