To ρόδι είναι ο καρπός που δίνει ο Πλούτωνας στην Περσεφόνη για να τη «δέσει» με τον Άδη και το έμβλημα των Ελευσίνιων Μυστηρίων. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι το έθαβαν μαζί με τους νεκρούς τους, ενώ αποτελεί ένα από τα τρία «ευλογημένα φρούτα» του Bουδισμού. Χρησιμοποιήθηκε ως διακοσμητικό στοιχείο στο ναό του Σολομώντα και στους μανδύες των ιερέων και αναφέρεται στο Άσμα Ασμάτων στην Παλαιά Διαθήκη. Στην ελληνική παράδοση, είναι σύμβολο γονιμότητας και αιωνιότητας (αν και συνδέεται και με το θάνατο), γι’ αυτό σε γάμους και την Πρωτοχρονιά σπάμε ρόδια. Η ελληνική μυθολογία επίσης το συνδέει με τη γονιμότητα, την ευημερία και την ευκαρπία. H ροδιά είναι ένας από τους παλαιότερους γνωστά καλλιεργούμενους οπωροφόρους θάμνους (αν και τις περισσότερες φορές έχει την εμφάνιση δέντρου!!), μεταξύ των επτά ειδών που αναφέρονται στη Βίβλο και αυτοφύεται στο Ιράν και τα Ιμαλάϊα - στη βόρεια Ινδία (3500-2000 π.Χ.). Ακόμα και στην Ομήρου Οδύσσεια υπάρχει αναφορά στη ροδιά. Πιο συγκεκριμένα, αναφέρεται ότι το φυτό καλλιεργούνταν στους κήπους του βασιλέα Αλκίνοου.
Το όνομα του ροδιού προήλθε από τη λατινική λέξη pomum που σημαίνει μήλο και granatus που σημαίνει “με σπόρους”. Λέγεται ότι το όνομα του γένους Punica δόθηκε προς τιμή των Φοινίκων που συνέβαλαν στη διάδοση της καλλιέργειας της ροδιάς. Punica ήταν επίσης το ρωμαϊκό όνομα της Καρχηδόνας, που ιδρύθηκε από τους Φοίνικες και απ’ όπου τα ρόδια μεταφέρθηκαν στην Ισπανία και Ιταλία. Η Αραβική (rumman) και η Εβραϊκή (rimmon) ονομασία του ροδιού προέρχονται από τις λέξεις “φρούτο του παραδείσου”, το οποίο δείχνει τη μεγάλη εκτίμηση των πολιτισμών τους σε αυτό το φρούτο.
Ήδη από την αρχαιότητα, χρησιμοποιούσαν τη φλούδα της ροδιάς στη βυρσοδεψία και στην ιατρική. Ο καρπός της απο τότε είχε σημαντική θέση στη διατροφή και τις προσπάθειες των ανθρώπων να νικήσουν τις ασθένειες. Οι ευεργετικές ιδιότητες των καρπών της στην ανθρώπινη υγεία και οι πολύ καλές οργανοληπτικές ιδιότητές της, αποτέλεσαν ισχυρά επιχειρήματα για να εδραιωθεί η καλλιέργειά και να γίνει γνωστό σαν "δέντρο" σε ανεπτυγμένες χώρες που μέχρι πριν λίγο δε γνώριζαν καλά αυτόν τον καρπό. Το ρόδι λογώ αυτών των ουσιών που περιέχει προστατεύει τον ανθρώπινο οργανισμό και συμβάλλει:
- Στην καταπολέμηση του καρκίνου (στήθους, δέρματος και προστάτη)
- Στην καλή κυκλοφορία του αίματος
- Στην καλή λειτουργία του καρδιαγγειακού συστήματος
- Κατεβάζει την πίεση και προστατεύει από εγκεφαλικές βλάβες
- Στην διατήρηση των φυσιολογικών τιμών της χοληστερόλης και των λιπιδίων
- Στην αντιμετώπιση των ανδρολογικών παθήσεων
- Αυξάνει τη γονιμότητα
- Στην αντιμετώπιση των αρνητικών συμπτωμάτων κατά τη διάρκεια της εμμηνόπαυσης
- Στην καλή υγεία, ευεξία και προστασία του δέρματος, αφού έχει αντιγηραντική δράση λόγω των ισχυρών αντιοξειδωτικών που περιέχει.
Η ροδιά αρχίζει να καρποφορεί από τον 3ο - 4ο χρόνο, η μέγιστη παραγωγή επιτυγχάνεται στον 7ο χρόνο και η παραγωγική ζωή της διαρκεί από 40 έως 50 χρόνια. Τέλη Σεπτεμβρίου με αρχές Οκτωβρίου είναι η εποχή που ωριμάζουν οι περισσότερες ποικιλίες ροδιάς. Είναι φυλλοβόλες, υπάρχουν όμως και αείφυλλες. Άριστες κλιματικές συνθήκες για τη ροδιά έχουν οι περιοχές με ζεστά και μακρά καλοκαίρια (μέγιστη θερμοκρασία 38°C), ήπιο χειμώνα όπου η ελάχιστη θερμοκρασία δεν πέφτει κάτω των -11°C, και χωρίς βροχές κατά την περίοδο ωρίμασης των καρπών. Η ροδιά έχει μοναδική προσαρμοστικότητα σε διαφορετικά περιβάλλοντα, γεγονός που σχετίζεται με το ότι αντέχει σε θερμοκρασίες μεγαλύτερες από 44°C και χαμηλές μέχρι -12°C. Το περιβάλλον όμως επηρεάζει την ανάπτυξη του δένδρου, την ανθοφορία, την καρποφορία και την ποιότητα των καρπών. Στην Ελλάδα, τα τελευταία χρόνια, η καλλιέργεια ροδιάς παρατηρείται πέραν της Πελοποννήσου, και σε πολλές περιοχές της Βόρειας και Κεντρικής Ελλάδος (Ξάνθη, Σέρρες, Δράμα, Κιλκίς, Πέλλα, Λαμία και άλλες), σε μερικές εκ των οποίων, παρ' όλο που δε διαθέτουν ξηροθερμικό κλίμα, επιτυγχάνεται η καρποφόρησή της (με φόβο όμως την παγετοπληξία, σε περιπτώσεις ψύχους).
Πλέον, καλλιέργειες ροδιάς επιδοτούνται κρατικά και είναι μια καλή και συμφέρουσα περίπτωση να στραφεί κάποιος στην καλλιέργεια του συγκεκριμένου φυτού. Ας σκεφτούμε λοιπόν τους τρόπους με τους οποίους μπορούμε να αξιοποιήσουμε τους απλόχερους φυσικούς πόρους που μας παρέχει η πλάση γύρω μας.
Πηγή:
3. http://el.wikipedia.org/wiki
